Contact houden
Gedurende het traject zorgt Milly ervoor dat ze in contact blijft met de voorleesvrijwilligers. ‘Tussentijdse  contactmomenten zijn belangrijk,’ vertelt Milly. ‘Zo voelt de voorlezer zich gesteund als het anders of even niet loopt. Voor de tussenevaluatie wil ik altijd telefonisch contact hebben of elkaar nog even zien. Of dat kan, is meestal afhankelijk van hoe druk de voorlezer het heeft. Het is belangrijk dat de voorlezer de evaluaties invult in de portal (app voor vrijwilligers en coördinatoren van de VoorleesExpress, red). Anders weet je als coördinator niet hoe het gaat. Ook voor JES is het van belang om te weten hoe de trajecten verlopen. Twintig weken is echt wel een behoorlijke tijd. Er kan veel in je eigen leven gebeuren en in dat van een gezin. Ik houd dit bij in de notities in de portal. Ook vraag ik bij de tussenevaluatie altijd naar de bibliotheekbezoeken met de gezinnen. Dit doen alle voorlezers zoals is afgesproken.’

Actie
Een van de trajecten die Milly het meest is bijgebleven, was dat van de vrijwilliger die voorlas in een gezin met een vluchtgeschiedenis. De voorlezer had op de portal een rood gezichtje ingevuld. Op zo’n moment is actie van een coördinator gewenst. Milly: ‘Ik ben met een gezinscoach bij het gezin langs geweest. Tijdens dit bezoek werd duidelijk wat er speelde in het gezin. We konden toen met moeder en vader in de thuistaal bespreken wat er nodig is als de voorlezer op bezoek komt. Zoals een bepaalde rust in huis. Moeder en vader hebben dit toen heel goed opgepakt. Nu krijg ik terug van de voorlezer dat het gezin onwijs zijn best doet en het goed gaat.’

Spiegelen
Milly vindt reflecteren een van de leukste onderdelen van het coördinatorschap: ‘Ik vind het fijn als ik met iemand kan sparren over wat zij tegenkomen bij hun gezinnen. Bijvoorbeeld dat het gezin best een beetje druk is of dat de TV aan stond tijdens het voorlezen. Dus eigenlijk het spiegelen van de situatie met de kinderen en het gezin. Soms zijn de verwachtingen van wat je kunt bereiken met voorlezen nogal hoog. Ook dat bespreken we. Ik vind het heel leuk als een voorlezer mij vertelt dat ze veel heeft geleerd van dingen die ze apart vindt of nog nooit eerder gezien of gehoord heeft. Laatst hoorde ik van iemand die in een andere gemeente voorlezer was geweest, dat ze juist een coördinator om even mee te sparren, erg had gemist. Het is fijn om terug te krijgen dat je begeleiding gewaardeerd wordt.’

Interview: Femke Lion