Persoonlijke groei door vrijwilligerswerk

Steven: ‘Een jaar lang mocht ik een jongen begeleiden uit een gezin in een kwetsbare situatie. Voor het gemak noem ik hem Jan. Om de week spraken we af. De ene keer om school te bespreken en toetsweken voor te bereiden, de andere keer om de hond uit te laten of wat leuks te doen, zoals poolen of een museum bezoeken. Later in het jaar sloten bij deze leuke activiteiten mijn kinderen aan.

Waarom ik dit deed?

Ik weet dat we met onze campagnes impact maken, maar het voelde onvoldoende dat ik een positief verschil maakte. Ik had me daarom ten doel gesteld om vrijwilligerswerk te doen. Vrijwilligerswerk klinkt heel nobel, maar je kan stellen dat ik het voor mezelf deed. Ik had immers de behoefte om mijn ego te voeden met een gevoel van zingeving en betekenis.

Ik heb dit jaar veel over mezelf geleerd. Een paar voorbeelden:

1. Ik ben me bewust geworden van de bubbel waarin ik leef. Ik kom in mijn sociale netwerk, werkzame leven en op de school en sport van mijn kinderen niet in aanraking met gezinnen waarin Jan opgroeit. En het teleurstellende is, dat ik ook niet weet hoe je deze bubbels kan doorbreken.
2. Ik heb een netwerk dat mijn leven makkelijker maakt. Als ik ziek ben, ken ik twee artsen die ik kan appen. Wil ik naar een voetbalwedstrijd ken ik wel wat mensen met een seizoenskaart. Jan en z’n ouders kennen geen artsen of mensen met seizoenskaarten. Zij moeten naar de dokter of zelf een kaartje voor een wedstrijd kopen.
3. Voor mij is veel vanzelfsprekend. Ik ken het Nederlandse onderwijsstelsel en weet wat er mogelijk is. Ik weet dat er iets als huiswerkbegeleiding op school bestaat en vraag ernaar. De ouders van Jan kennen dit niet, en vragen er dus ook niet naar. En van een puber kan je ook niet verwachten dat hij hier uit zichzelf over begint. Zo blijven kansen, voor de groep die daar het meeste behoefte aan heeft, onbenut. En dit is alleen nog maar een voorbeeld van onderwijs.
4. Ik ben veeleisend aan mezelf en heb een sterke bewijsdrang. Ik herkende dit in Jan en z’n ouders. Ik bewonder hun gedreven instelling en hoe elke kans wordt aangegrepen. Tegelijkertijd zit er bij hun een andere druk achter om te presteren, er is namelijk geen vangnet en niets komt vanzelf aanwaaien. Ik ben bezorgd wat dit fysiek en mentaal met hun doet.
5. Ik dacht altijd dat ik heel open minded was over mensen uit een andere cultuur [dan de mijne]. Toch betrapte ik mezelf erop, dat een veroordeling sneller gemaakt is, dan een beschouwende houding. Het is hard werken om je open te stellen voor anderen, maar het is het wel waard.
6. Ik mag vaker dankbaar zijn voor wat ik heb. Ik kijk altijd naar het volgende doel dat ik ‘moet’ bereiken. Mijn goede voornemen is om wat vaker te pauzeren en om te kijken.

Alles bij elkaar had ik dit jaar niet willen missen

Het heeft het me veel gebracht. Ik kan iedereen aanraden om z’n horizon te verbreden en het onbekende op te zoeken. Ik vind het in ieder geval een verrassende uitkomst, dat ik door een maatschappelijke bijdrage te leveren, mezelf beter heb leren kennen. Ik hoop dat ‘Jan’ en z’n ouders er ook positief op terugkijken. We sluiten het schooljaar in ieder geval feestelijk af met sushi, z’n lievelingseten 😊

Tekst: Steven de Jong @2024